لحيم آلياژي است از دو يا چند فلز مختلف که در اتصال ثابت فلزات، به‌ويژه سيمها و کابلها به يکديگر به کار مي‌رود. ترکيب‌هاي اصلي لحيم قلع و سرب هستند، نسبت بين اين دو عنصر مي‌تواند نقطه ذوب لحيم را مشخص کند. آزمايش‌ها نشان مي‌دهد که اگر نسبت قلع و سرب در حدود 63% قلع و 37% سرب باشد، نقطه ذوب در کمترين حد خود و حدود 190 درجه سلسيوس خواهد بود. لحيم کاري چيست؟ لحيم کاري سنتي که قبلا در صنعت الکترونيک استفاده مي شده‌است مخلوطي از قلع و سرب است. انواع مختلفي از لحيم کاري براي اهداف متفاوتي استفاده مي‌شود. نوع لحيم کاري استفاده شده براي الکترونيک معمولاً شامل 60 درصد قلع و 40 درصد سرب مي‌شود اين اغلب به عنوان لحيم کاري 40/60 شناخته شده‌است.

Solder is a fusible metal alloy used to create a permanent bond between metal workpieces. The word solder comes from the Middle English word soudur, via Old French solduree and soulder, from the Latin solidare, meaning "to make solid".[3] In fact, solder must first be melted in order to adhere to and connect the pieces together after cooling, which requires that an alloy suitable for use as solder have a lower melting point than the pieces being joined. The solder should also be resistant to oxidative and corrosive effects that would degrade the joint over time. Solder used in making electrical connections also needs to have favorable electrical characteristics. Soft solder typically has a melting point range of 90 to 450 °C (190 to 840 °F; 360 to 720 K),[4] and is commonly used in electronics, plumbing, and sheet metal work. Alloys that melt between 180 and 190 °C (360 and 370 °F; 450 and 460 K) are the most commonly used. Soldering performed using alloys with a melting point above 450 °C (840 °F; 720 K) is called "hard soldering", "silver soldering", or brazing.